Eski zamanlarda yeşil vadilerin çevirdiği bir ormanda neşeli renklere sahip ve muhteşem güzelliği ile görenleri kendisine hayran bırakan bir kelebek varmış. Bu kelebek eşsiz güzellikteki bir çiçek bahçesinde yaşarmış. Bu bahçede bulunan en güzel çiçeklerden birisi de papatyaymış. Papatya her sabah güneşin ilk ışıklarıyla birlikte gözünü açar ve en iyi dostu olan kelebeğin yanına gelmesini beklermiş.
Bir gün bu papatya bahçedeki diğer papatyalardan farklı olduğunu fark etmiş. Renginin diğer papatyalardan çok daha parlak ve yapraklarının onlardan daha dolgun olduğunu hissetmiş. Bu durumu arkadaşı kelebek ile paylaşmak için sabırsızlanıyormuş.
Kelebek arkadaşı papatyanın yanına geldiğinde papatya arkadaşına hisselerinden bahsetmiş. Kelebek arkadaşı papatyayı çok sevdiği için onu zaten diğer papatyalardan çok daha güzel görüyormuş. Bu durumu arkadaşı ile paylaşan kelebek kendisi için de arkadaşının çok değerli ve güzel olduğunu belirtmiş.
Yaz boyu papatya ve kelebek birlikte çok hoş vakit geçirmişler. Kelebek, arkadaşı papatyaya gezip gördüğü yerleri anlatmış. Onun yanına gelirken gördüğü güzelliklerden bahsetmiş. Papatya her gün kelebeğin gelişi ile büyük mutluluk duyuyormuş. Onun kendisi için bugün neler anlatacağını merakla bekliyormuş.
Günlerden bir gün papatya yine arkadaşı kelebeği beklerken güçlü bir rüzgâr çıkmış. Bu öylesine güçlü bir rüzgârmış ki bahçedeki tüm çiçekleri köklerinden sökerek etrafa dağıtmış. Bu rüzgarda kelebek de yönünü kaybetmiş. Uzun bir süre yönüne bulamamış ve çok fazla uzağa savrulmuş. Rüzgâr biraz hafifledikten sonra kelebek uzun uçuşlar sonrası arkadaşı papatyanın yanına gelmiş.
Bahçeyi talan olmuş olarak gören kelebek arkadaşının yanına gelene kadar onun için çok endişelenmiş. Bir süre sonra arkadaşının yanına geldiğinde ise, arkadaşını fırtına nedeniyle zarar görmüş olarak bulmuş. Papatyanın tüm yaprakları fırtına nedeniyle dökülmüş. Kelebek arkadaşının köklerinin hâlâ toprağa tutunduğunu gördüğündeyse bu duruma çok sevinmiş.
Papatya, kelebek arkadaşına artık çok kötü göründüğünü ve kendisini güzel hissetmediğini söylemiş. Kelebek ise bu durumun geçici olduğunu, kısa bir süre sonra papatyanın yeniden güzel yapraklara sahip olacağını söyleyerek onu teselli etmiş. İki iyi dost bu zor zamanlarda birbirlerine hep destek olmuşlar ve kısa süre sonra papatya yine eşsiz güzelliğe sahip yaprakları ile bahçenin en güzel çiçeği olmuş.
Formun Üstü